θέλω να γίνω μια μικρή φοιτητριούλα.θα τριγυρνάω στα απαράλλαχτα σοκάκια της θεσσαλονίκης παρέα με τις γάτες,τον μολυσμένο αέρα και τον ασήκωτο ρυθμό της πόλης.θα τραγουδάω τον ρυθμό της Βαλαωρίτου και θα γνωρίσω φίνους φοιτητές!(τεφα παρακαλω*).θα πηγαίνω για καφέ στο πολυτεχνείο και ύστερα θα περνάω απο τον Φίλιππο.(νομική βλέπεις!)θα,θα,θα..πόσα θα!στο τέλος θα καταλήξω να πάιζω τάβλι και να πίνω τσαγάκι(καφέ ποτέ~)ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ!

θέλω να βρω το ευτυχισμένο γεροντάκι μου που θα υπομείνει κάθε ιδιοτροπία μιας ημιτελής ζωής.μαζί του θα τριγυρνάω στις πλατείες του έρωτα και θα πίνω τον καφέ της παρηγοριάς για τα γλυκά περασμένα.μαζί του θα αναστηθώ ξανά και θα μοιράζομαι τα χάπια μιας απέραντης λησμονιάς.μαζί του θα κάθομαι στα ξεραμένα παγκάκια της χαράς γνωρίζοντας πως το τέλος είναι κοντά μου.θα του δίνω φιλιά με άρωμα κεράσι.αγκαλιές με γεύση γλυκάνισου.θα ενώσουμε την σύνταξη μας για ένα ταξίδι στην ζωή.θέλω το γεροντάκι μου.

θέλω να γυρίσει πίσω το κοριτσάκι που τοοόσο αγαπάω. να πιούμε τσάι λεμόνι στο μπαλκόνι και να κλαφτώ για τους αποτυχημένους έρωτες μου. να γελάσουμε με τα κρύα ανέκδοτα της και με τους random περαστικούς. να περπατήσουμε όλη την παραλία και να ποζάρουμε για κακομούτσουνες φωτογραφίες που σε λίγα χρόνια θα κρέμονται στους άσπρους τοίχους της μνήμης. κοριτσάκι μου με τα ελαττώματα σου και τα τόσο γλυκά προτερήματα σου δεν θέλω να σε χάσω. μα φοβάμαι. και θα κάνω τοοοόσο καιρό να σε δω. θα με ξεχάσεις. σε αγαπάω μην το ξεχνάς.