Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

θέλω να βρω το ευτυχισμένο γεροντάκι μου που θα υπομείνει κάθε ιδιοτροπία μιας ημιτελής ζωής.μαζί του θα τριγυρνάω στις πλατείες του έρωτα και θα πίνω τον καφέ της παρηγοριάς για τα γλυκά περασμένα.μαζί του θα αναστηθώ ξανά και θα μοιράζομαι τα χάπια μιας απέραντης λησμονιάς.μαζί του θα κάθομαι στα ξεραμένα παγκάκια της χαράς γνωρίζοντας πως το τέλος είναι κοντά μου.θα του δίνω φιλιά με άρωμα κεράσι.αγκαλιές με γεύση γλυκάνισου.θα ενώσουμε την σύνταξη μας για ένα ταξίδι στην ζωή.θέλω το γεροντάκι μου.

3 σχόλια:

  1. (συνήθως όταν θέλουμε κάτι για ΔΥΟ προσπαθούν και οι ΔΥΟ και το καταφέρνουν, αν δεν το καταφέρεις λοιπόν να ξέρεις ότι ένας από τους δύο δεν ήθελε) ..σσσσσςςςς τώρα γιατί μπορεί να μας ακούσει... ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. :) δεν υπάρχει κάποιος για να μας ακούσει..και καλώς ή κακώς στις σχέσεις ο ένας αγάπαει και δίνεται περισσότερο απο τον άλλον.άσε που το πιο μαγικό έρχεται πάντα χωρίς προσπάθειες..απροόπτα!*

    ΑπάντησηΔιαγραφή