Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

δεν θελω να σηκωθω απο το κρεβατι. θελω να μεινω για παντα εδω, οπου τα ονειρα μου ταξιδευουν και πηγαινοερχονται στους αγνωστους δρομους μιας ηδονης. ισως να ειναι οι ευθυνες που θελω να αποφυγω, ισως η τεμπελια που μου χαμογελαει πονηρα και με οδηγει στα μονοπατια της ατονιας.μα μου αρεσει ο τροπος που τα πουλια πετανε.αντικρυ στον ηλιο βλεπω τις σκιες τους να φευγουν για τοπους ξενους για τοπους ιδιους μα ποτε κοινους.που σαν λαθρομεταναστες ξαναγυρνουν την επομενη ανοιξη ετοιμα να τρυγισουν και παλι την προσοχη μας.απο το κρεβατι μου λοιπον παρατηρω αυτα τα μικρα πλασματακια που παρα το μεγεθος τους ζηλευω ακαταπαυστα.γιατι?
αχ, πως θα θελα να φυγω,να φυγω,να φυγω,να φυγωωωωω!μακρια απο το σπιτι,τους φιλους,την ζωη.και χωρις δευτερη σκεψη να παω εκει οπου η αγαπη ειναι τροπος ζωης,στις τροπικες παραλιες του γελιου μα και στα παγωμενα στενα της μπυρας και της μοναξιας.

1 σχόλιο: